Dag 22: dinsdag 19 juli

In Darwin stad hebben we naar de Visitor Centre gezocht om te vragen wat we vandaag konden doen en om een programmaatje te maken voor de komende dagen in Kakadu. We hebben een cruise geboekt voor morgenochtend bij Sunrise en ’s-Avonds nog een keer bij Sunset. Verder hebben we een toegangspas gekocht voor het Kakadu National Park en van allerlei foldertjes meegenomen. Mijn oom vind Deelerwoud al een groot natuurgebied, maar Kakadu National Park is nagenoeg net zo groot als Nederland. Onvoorstelbaar! Omdat het nog vroeg was konden we nog iets leuks doen in de stad. Wij gingen naar een soort van krokodillen dierentuin en reptielenhuis. We begonnen met een wandeling langs alle krokodillen. Burt is de bekendste krokodil die ik ken. Hij speelde in de eerste film van Crocodil Dundee. Wat een joekel is dat zeg, niet normaal! Ook hebben ze de krokodil die de voorspelling deed bij de Finale van het WK. Dit hebben ze afgekeken van de octopus, die ze in Duitsland lieten voorspellen. In een hal stonden vitrines met allerlei krokodillen uit verschillende landen over heel de wereld.. De ene was nog groter dan de ander. Ook stond er dat een krokodil 1 jaar zonder eten kan. Niet te geloven, ik kan niet eens 1 dag zonder eten. Je kon daar ook een baby krokodil vasthouden, dat is best wel raar, want je zou denken dat het heel hard aanvoelt, maar dat is niet zo. Om 12:30 werd er een presentatie gegeven over slangen, ik wilde daar perse naar toe, want je kon erna een slang vasthouden. Ik heb van de presentatie geleerd dat een slang 2 jaar zonder eten kan. Dat is nog erger dan de krokodil. Het is eindelijk zover, ik mag de slang vasthouden. Wat een raar gevoel is dat. Je mocht hem om je nek doen, of op je handen leggen. Ik heb het allebei gedaan. Om je nek doen is heel erg grappig, want als hij gaat glibberen kietelt het aan alle kanten. Ze hadden ook 2 hagedissen, die je ook mocht vasthouden. Dat was ook wel vet. We zijn daarna, vlak bij het strand van Darwin in een soort park, een broodje gaan eten, want we hadden nog niet geluncht. Na de lekkere broodjes zijn we gaan rijden richting Jabiru. Onderweg hebben we alleen een korte wandeling gemaakt richting een uitkijkpunt. We hadden nog geen 50 stappen gezet, of we kwamen een slang tegen. Mijn tante raakte helemaal in paniek. Ze wilde gelijk terug naar de auto, want ze vond het maar niks. Toch is ze langs de slang gelopen. Bij het uitkijkpunt stonden een groepje Nederlanders die ons al hoorden aankomen, vanwege het gegil van mijn tante. Ze wilden gelijk naar die slang gaan kijken, zo zal mijn tante nooit reageren. Toen we terug liepen keken ze naar een boom. Ik dacht eerst dat er een vogel zat, maar de slang zat in de boom. Ik heb er natuurlijk weer een hele fotosessie van gemaakt. Na het slangenavontuur zijn we aan één stuk door gereden naar Jabiru. In Jabiru aangekomen hebben we gelijk onze camping opgezocht. Mijn tante deed wat te overdreven met die slangen. “laat de deuren van de auto niet openstaan, als je koffer openmaakt, gelijk weer dicht doen” en dat soort zinnetjes. Het huisje vond ik echt leuk. Het staat midden in een klein bosje met palmbomen. De zogenaamde Bush Bungalows zijn op palen gemaakt, vanwege de slangen en andere beesten die er rond kruipen. Ze staan ongeveer 60 cm boven de grond en dat is een hele geruststelling voor mijn tante. Ik ben nu moe, alleen al bij de gedachte dat ik morgen om 05:00 uur op moet staan, dus ga ik lekker slapen.