Dag 36: dinsdag 2 augustus

Vandaag is een reisdag. Mijn oom en ik wilden nog eventjes na het slapen het zwembad induiken, maar de zwembadman was bezig met z’n bezempje. Daarom hebben we uitgeslapen. Na het uitchecken hebben we nog getankt en een foto gemaakt van Bob (haha). Op het vliegveld hebben we ingecheckt, de autosleutels ingeleverd en zijn een bakje koffie gaan drinken want we hadden nog wat tijd over. Na het koffie drinken zijn we het vliegtuig ingegaan naar Darwin, waar we een tussenstop maken op weg naar Singapore en waar we 3,5 uur moeten wachten. Mijn Australische avontuur zit er dus nu echt op. Heel erg jammer .
Tijdens het wachten in Darwin ben ik begonnen aan dit verslag en mijn tante keek even op de mail. Tot haar grote verbazing zag ze dat de hotelboeking in Singapore geannuleerd is. Dit is gekomen omdat ING onterecht de oude creditcard geblokkeerd heeft, wat nu??? Hebben wij weer, maar ja…. als je met mijn oom en tante op reis gaat gebeurt er altijd wel wat. Vanavond komen we tegen 21:30 uur Singapore-tijd aan en dan moeten we dus nog op zoek naar een hotel. Oh ja… nog wat….een half uur voor de landing vroeg mijn oom: “Waar is mijn zonnebril?”, hij was ‘m kwijt. Wat was er aan de hand? Op een gegeven moment zei mijn tante: “Hé, je hebt je zonnebril nog steeds op je hoofd man”. Toen heeft mijn oom hem in het afvalzakje gerold omdat dit een mooi viltachtig zakje was en op het tafeltje voor hem gelegd. Vervolgens heeft een van de stewardessen het als afval beschouwd en weggegooid, zonder dat mijn oom dat in de gaten had. Dus uiteindelijk stonden mijn oom en tante, na de landing, als twee zwervers, maar wel met rubber handschoentjes aan, in de afvalzakken van het vliegtuig te graaien. Gelukkig duurde dit niet lang want mijn oom heeft hem snel gevonden.
Nu dus nog een slaapplaats vinden anders worden we echt zwervers. Mijn tante belde naar het hotel, waar aanvankelijk een kamer gereserveerd was, maar dat zat helemaal vol. Mijn tante geeft niet zomaar op en bleef doorvragen waarop zij het telefoonnummer van ene Charlie kreeg. Dit bleek een of andere “regelneef” te zijn die voor ons een hotelkamer zou regelen in dezelfde prijsklasse als de kamer die geannuleerd is. Dit is gelukt, dus om 00:30 uur ging ik, na ons inmiddels traditionele kaartspelletje, lekker slapen in mijn bedje in Singapore.