Dag 7 20 juli
Door: Jasper Lagemaat
Blijf op de hoogte en volg Jasper
21 Juli 2015 | Verenigde Staten, Denali
Half 8 liep de wekker af om de dag te beginnen met een jetboot safari richting de Devils Canyon. Om 9 uur hadden we ons gemeld en gingen we met een oude schoolbus naar de opstapplaats voor de boot. We kregen in het begin een kleine uitleg voor als we zouden kapseizen, maar daar gaan we natuurlijk niet van uit. Met de camera in de hand zijn we de rivier opgevaren en hebben we prachtige foto's kunnen maken van de omgeving, en natuurlijk van Mount Mckinley. Onderweg vertelde de kapitein allerlei verhalen over het landschap waar we door heen vaarde. Daarnaast was er een vrouw, die als assistent van de kapitein en als gids fungeerde, aan boord die meer over het landschap wist dan hij. Onderweg hadden we graag ook nog wat beren willen spotten, of allerlei ander wild dat hier leeft, maar helaas hebben we tot nu toe geen beer gezien. Maar wat vliegt daar. Is het een olifant? Is het een gordijn? Nee natuurlijk is dat het niet, want olifanten vliegen niet en een gordijn al helemaal niet. Het is een Eagle. Die beesten kunnen wel een spanwijdte krijgen van wel meer dan 2 meter breed! Voor de rest hebben we het geluk niet gehad om een ander wild dier te spotten. Vlak voordat we bij de Devils Canyon waren, werden er een paar regels aan ons verteld waar we ons zeker aan moesten houden. Zo mochten we de ramen niet open houden, tenzij je natuurlijk nog een koude douche zou willen. En daar waren we dan, de Devils Canyon. Wat een geweld is dat zeg. Er was een stroomversnelling van het kaliber 6. En stroomversnellingen worden uitgedrukt van 1 tot en met 6. Dus moet je nagaan hoe veel geweld dat wel niet is. We hadden even de tijd om wat foto's ervan te mogen maken en zijn daarna weer terug gegaan richting het begin punt. Hee, wat zien we daar? Een beer! En ook nog met 2 kleintjes. Maar we waren allemaal te laat want voordat we onze fototoestellen hadden gepakt waren ze al weer weg. Maar iemand had gezien dat de kleintjes de boom in waren geklommen. Maar helaas, de takken zaten ervoor dus je kon ze amper zien. Na het berenavontuur zijn we verder de rivier afgevaren en zijn aan land gegaan bij een aanlegsteiger die ze daar speciaal voor hadden aangelegd. Daar kregen we wat uitleg over de dieren die hier in het wild wonen en hoe de mensen hier vroeger in het wild overleefden. Weer terug op de boot zijn we aan één stuk doorgevaren naar het beginpunt. Onderweg vlak voor het einde van de trip gaf de kapitein nog even vet gas en maakte een paar snelle scherpe bochten. Dat is echt vet! Nog vetter frituurvet. Het was in een woord volgens tante T. "Gordius" We hebben de auto opgepikt en zijn richting ons volgende huisje gereden. Eerst nog wat boodschappen gedaan, anders moesten we beren gaan schieten in het wild om te overleven. Bij het huisje aangekomen hebben we de auto uitgepakt, ons zelf geïnstalleerd en heerlijk avondmaal gegeten. Daarna de dag afgesloten met een gezellig potje kezen. En voor wie dat spel niet kent, het is een soort van 'mens erger je niet'.